Języczka syberyjska Ligularia sibirica
Fot. Joanna Perzanowska
Status |
W Polsce gatunek krytycznie zagrożony – CR lub wymierający – krytycznie zagrożony – E, w Karpatach Polskich krytycznie zagrożony – CR. |
Opis gatunku |
Hemikryptofit, bylina osiągająca 50-150 cm wysokości, tworząca kępy, w nasadzie pędu kwiatostanowego duże, długoogonkowe liście odziomkowe, o blaszkach sercowatych lub trójkątnie sercowatych, koszyczki duże o średnicy 2-4 cm, zebrane w groniasty kwiatostan, kwiaty żółtopomarańczowe, owocki (niełupki) ok. 4 mm długości, z puchem kielichowym. |
Siedliska |
Miejsca otwarte, jak i nieco ocienione przez wkraczające drzewa i krzewy, na siedliskach mokrych lub wilgotnych, na podłożu zawierającym w głębszych warstwach węglan wapnia, na glebie torfowej torfowisk niskich, o odczynie słabo kwaśnym. |
Występowanie |
W Polsce na pięciu stanowiskach: na Wyżynie Małopolskiej w Pakosławiu koło Iłży, w okolicach Buska, w Suchym Młynie koło Szczekocin oraz na Wyżynie Lubelskiej koło Zawadówki i w rezerwacie „Bagno Serebryskie”; w Karpatach Polskich podany z dwóch stanowisk, z których jedno, w Zakopanem, ma już charakter historyczny, a drugie jest w Kotlinie Kościeliskiej na Podtatrzu, na Polanie Biały Potok (915 m n.p.m.). |
Zagrożenia |
Przegon owiec i zgryzanie przez nie pędów kwiatostanowych ogranicza znacznie możliwości reprodukcyjne języczki, sukcesja zarośli i lasu, przyspieszona przez dosadzanie obcej w tym miejscu sosny zwyczajnej, może w niedługim czasie przyczynić się do jej wymarcia. |
