Limax maximus Linnaeus, 1758 – Pomrów wielki – Spotted garden slug
Informacje w bazie danych Gatunki obce w Polsce nie są prawnie wiążące. Mają one charakter naukowy.
Status
Gatunek obcy na całym obszarze, na którym występuje lub występował w Polsce
Występuje obecnie w środowisku
Rozmnaża(ł) się w środowisku
Liczebność lub/i zasięg zwiększają się
Potencjalnie inwazyjny gatunek obcy
Jest uznawany za szkodnika w przydomowych uprawach ogrodowych i magazynach warzyw. Zjada owoce, bulwy oraz zielone części roślin. Nie występuje masowo, ale może wyrządzać znaczne szkody ze względu na duże zapotrzebowanie pokarmowe.
Ogólna charakterystyka
Wygląd i biologia
Ślimak nagi. Otwór oddechowy w tylnej części płaszcza. Kil krótki, na 1/3 długości zapłaszczowej części ciała. Ciało barwy brudnokremowej z bardzo ciemnymi plamami i paskami oraz jasnym kilem, chociaż np. na Bałkanach spotyka się osobniki gładkie. Cechą charakterystyczną jest obecność licznych ciemnych plam na płaszczu. Kark i głowa są czarne lub brunatne. Podeszwa, zarówno u młodych, jak i dorosłych, jest jednobarwna, jasna, kremowa lub biaława. Śluz bezbarwny, gęsty. Prawie dwa razy mniejsze prącie (równe mniej więcej połowie długości ciała) niż u L. cinereoniger. Długość ciała do 13 cm (osobnika pełzającego - do 20cm), długość płaszcza - 40 cm; szerokość ciała: 2,3 cm. Gatunek wszystkożerny – żywi się głównie grzybami i rozkładającą się materią organiczną. Stwierdzono u niego kanibalizm. Jaja wielkości ok. 5 mm, galaretowate, składa w złogach po kilkanaście lub kilkadziesiąt sztuk głównie w jesieni, pod kawałkami drewna, w ściółce lub w kompoście. Młode są podobne do dorosłych pod względem ubarwienia. Jest ślimakiem nocnym, dzień spędza pod kamieniami, kawałkami drewna.
Siedliska w zasięgu rodzimym
Żyje głównie w ogrodach, parkach, na cmentarzach, wysypiskach śmieci, w ruinach oraz w piwnicach i cieplarniach. Gdy w lesie znajdują się zabudowania, to przenika do lasu w ich pobliże. Zimuje w piwnicach, kanałach i innych tego typu kryjówkach.
Wpływ na rodzimą różnorodność biologiczną i na gospodarkę
Siedliska w zasięgu wtórnym
Uprawiane fragmenty ogrodów i parków (ogrody, parki, cmentarze); budynki w miastach i na wsiach (ruiny, piwnice); wysypiska śmieci; szklarnie i cieplarnie.
Występowanie
Okoliczności poprzedzające introdukcję do Polski
gatunek ten występuje prawie w całej Europie, a w europejskiej części Rosji tylko wyspowo. Znany jest także z Ukrainy i Kaukazu, choć dane z Kaukazu nie są pewne. W zachodniej części Ukrainy jest pospolitym gatunkiem synantropijnym, który czasami przedostaje się do biotopów naturalnych. W górach występuje do wysokości 1700 m n.p.m. W Skandynawii do 60°N występuje dość często, a w Finlandii żyje jedynie w cieplarniach. W Szwecji występuje od pierwszej połowy XIX w., nie tylko w szklarniach. Stanowiska na południu tego kraju świadczą o jego naturalizacji.
Mapa występowania
Pola atlasowe na mapie przedstawiają miejsca stwierdzeń gatunku, a punkty – miejsca jego introdukcji.
Informacje, które mogłyby uzupełnić mapę występowania gatunku, można przesyłać na adres ias@iop.krakow.pl
Opis rozmieszczenia
Rozmieszczenie ogólnopolskie: występuje w całej Polsce ale raczej lokalnie. Spotykany w lasach, zagajnikach i ogrodach, chociaż może także zamieszkiwać wilgotne miejsca przy domach.
Literatura
Rodzaj organizmu: Mięczak lądowy
Typ: Mollusca
Klasa/Gromada: Gastropoda
Rząd: Stylommatophora
Rodzina: Limacidae
Synonimy angielskie: Giant gardenslug; Great slug; Grey slug; Leopard slug
