Inula helenium L. – Oman wielki – Alant

Informacje w bazie danych Gatunki obce w Polsce nie są prawnie wiążące. Mają one charakter naukowy.

Status

Gatunek obcy na całym obszarze, na którym występuje lub występował w Polsce

Nie przeprowadzono dotychczas szczegółowej oceny statusu w Polsce

Potencjalnie inwazyjny gatunek obcy

Gatunek notowany na dużej ilości stanowisk, z tendencją do zwiększania ich liczby.

Ogólna charakterystyka

Wygląd i biologia

Okazała bylina dorastająca od 1,5 m do 2 m wysokości o bulwiastym kłączu i grubej bruzdowanej owłosionej łodydze na górze rozgałęzionej. Liście odziomkowe duże na długich ogonkach w kształcie jajowate lub eliptyczne, spodem filcowato owłosione. Liście łodygowe siedzące, sercowato jajowate do jajowato lancetowatych, brzegiem nierówno karbowane. Na szczycie łodygi koszyczki pojedynczo lub po kilka, 6-8 cm średnicy. Zewnętrzne listki okrywy liściaste jajowate i filcowato owłosione, 4-5 mm szerokości, wewnętrzne łopatkowate. Kwiaty o długości 3-4 cm, języczkowate. Owocki 3-5 mm długości z długim pappusem. Kwitnie od lipca do sierpnia (października).

Wpływ na rodzimą różnorodność biologiczną i na gospodarkę

Siedliska w zasięgu wtórnym

Obrzeża trwałych pastwisk i lasów; zarośla przy drogach; strome brzegi rzek

Występowanie

Mapa występowania

Pola atlasowe na mapie przedstawiają miejsca stwierdzeń gatunku, a punkty – miejsca jego introdukcji.

Informacje, które mogłyby uzupełnić mapę występowania gatunku, można przesyłać na adres ias@iop.krakow.pl

Opis rozmieszczenia

W Polsce koncentracja stanowisk Inula helenium zaznacza się głównie w południowo-wschodniej części kraju. W Polsce północnej występuje na rozproszonych stanowiskach. W górach gatunek spotykany do wysokości 540 m w Pieninach, w Gorcach notowany na wysokości 570 m, a w Bieszczadach po 670 m npm.

Najwcześniejsza introdukcja/obserwacja

w roku 1837

Sposoby transportu

• Celowe sprowadzenie do Polski

Przyczyny sprowadzenia

• Celowo sprowadzony do ogrodu botanicznego lub ogrodu zoologicznego

Sposoby wsiedlenia do środowiska przyrodniczego

• Ucieczka z uprawy lub hodowli

Literatura

• Kornaś J. 1957. Rośliny naczyniowe Gorców Monogr. Bot. 5: 1-259.
• Tokarska-Guzik B. 2005. The Establishment and Spread of Alien Plant Species (Kenophytes) in the Flora of Poland. Wyd. Uniw. Śląski. Katowice. link
• Tokarska-Guzik B., Dajdok Z., Zając M., Zając A., Urbisz A., Danielewicz W., Hołdyński C. 2012. Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych. 1-197. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Warszawa link
• Zając A., Zając M. (red.) 2001. Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland. Nakł. Prac. Chorologii Komputerowej Inst. Botaniki UJ, Kraków link
• Zarzycki K. 1971. Inula L., Oman. W: B. Pawłowski. A. Jasiewicz. Flora Polska. 12: 181-188. PWN, Warszawa - Kraków
• Zarzycki K. 1981. Rośliny naczyniowe Pienin. Rozmieszczenie i warunki występowania. 257. Inst. Bot. PAN. PWN Warszaw-Kraków

Opracowanie: Hanna Kuciel

Rodzaj organizmu: Roślina zielna

Typ: Magnoliophyta
Klasa/Gromada: Magnoliopsida
Rząd: Asterales
Rodzina: Asteraceae

Synonimy łacińskie: Aster helenium (L.) Scop.; Aster officinalis All.; Corvisartia helenium (L.) Mérat; Helenium grandiflorum Gilib.