Megastigmus spermotrophus Wachtl 1893 – Znamionek jedlicowy – Douglas-fir seed

Informacje w bazie danych Gatunki obce w Polsce nie są prawnie wiążące. Mają one charakter naukowy.

Status

Gatunek obcy na całym obszarze, na którym występuje lub występował w Polsce

Występuje obecnie w środowisku

Rozmnaża(ł) się w środowisku

Liczebność lub/i zasięg utrzymuje się na stałym poziomie

Potencjalnie inwazyjny gatunek obcy

Z końcem ubiegłego wieku okazało się, że szkodliwość jest znacznie mniejsza niż to dawniej wyliczano, gdyż samice składają jaja również do bezwartościowych dla gospodarstwa leśnego nasion płonych. Zawierają one także wystarczające ilości substancji odżywczych dla zapewnienia całkowitego rozwoju.

Ogólna charakterystyka

Wygląd i biologia

Niewielka błonkówka. Samica ubarwiona na żółto, pokładełko czarne, znamię skrzydłowe czarne dwukrotnie dłuższe od szerokości. Samiec ma kolor cytrynowy z wyjątkiem głowy i przedtułowia, które są ciemnobrunatne. Larwa barwy białawej, beznoga, łukowato wygięta o brunatnych żuwaczkach uzbrojonych w trzy ostre zęby. Samce i samice różnią się wyglądem – samica: 2,8 - 4,3 mm, samiec: 2,7 - 3,8 mm długości. Gatunek roślinożerny – monofag jedlicy zielonej i sinej. Formy doskonałe pojawiają się z końcem maja, składanie jaj przez samice trwa do sierpnia. Jaja są składane do zawiązków szyszek. Larwy żerujące w nasionach do końca września, wyjadają całą ich zawartość - bez badań rentgenowskich nie można określić, czy nasiono jest zasiedlone. Przepoczwarczenie ma miejsce na wiosnę w kolejnym roku, imago wychodzi z nasienia przez okrągły otwór o średnicy 0,75 mm.

Wpływ na rodzimą różnorodność biologiczną i na gospodarkę

Siedliska w zasięgu wtórnym

Lasy - na daglezji

Występowanie

Okoliczności poprzedzające introdukcję do Polski

Jedlica była introdukowana w Anglii w 1827 roku i w krótkim okresie czasu rozprzestrzeniła się w całej Europie. Pierwsze, już nieistniejące, okazy posadzono w Polsce około 1830 roku. W połowie XIX w. z Ameryki został zawleczony do krajów europejskich wraz z zasiedlonymi przez larwy nasionami. Pierwsze stwierdzenie w Europie miało miejsce dopiero w 1893 roku, w monarchii austro-węgierskiej (a może w Galicji). Stamtąd gatunek ten został opisany w Wiedniu (a wcześniej w Żywcu- F. Wachtla) . Obecnie znamionek odnotowywany jest we wszystkich większych skupiskach jedlicy w Europie.

Literatura

• Roquest A., Skrzypczyńska M. 2003. Seed-infesting chalcids of the genus Megastigmus Dalman, 1820 (Hymenoptera: Torymidae) native and introduced to the West Palearctic region: taxonomy, host specificity and distribution. Journal of Natural History 127–238. link

Rodzaj organizmu: Owad

Typ: Arthropoda
Klasa/Gromada: Insecta
Rząd: Hymenoptera
Rodzina: Torymidae

Synonimy polskie: Znamionek daglezjowiec; Znamionek daglezjowy