Anthrenus flavidus Solsky, 1876
Informacje w bazie danych Gatunki obce w Polsce nie są prawnie wiążące. Mają one charakter naukowy.
Status
Gatunek obcy na całym obszarze, na którym występuje lub występował w Polsce
Występuje obecnie w środowiskach sztucznych
Rozmnaża(ł) się w środowiskach sztucznych
Występuje w magazynach Instytutu Zoologii PAN w Warszawie i w Łomnie.
Inwazyjny gatunek obcy
Larwy żywią się martwymi owadami i piórami ptaków, powodujac poważne szkody w zbiorach entomologicznych i ornitologicznych.
Ogólna charakterystyka
Wygląd i biologia
Ciało owalne, 1,8-razy dłuższe od swojej maksymalnej szerokości, pokryte trójkątnymi łuskami, tworzącymi barwny (czasem zanikający) wzór na grzbiecie. Podstawa łuski płaska, szersza od swojej szerokości w części wierzchołkowej. Oko owalne. Przedplecze blisko 1,7-razy szersze od swojej długości, kołnierza bocznego brzegu brak. Stosunek długości dołka czułkowego do długości bocznego brzegu przedplecza bliski 1/2. Czułki u obu płci ośmioczłonowe. Buławka czułka dwuczłonowa, zajmuje połowę jego długości u samca; mniej niż połowę u samicy. Dołki sensoryczne obecne. Stosunek długości ostatniego członu buławki do długości całej buławki większy niż 1/2 u obu płci. Ostatni człon buławki maczugowaty. IV człon czułka szerszy od swojej długości u samca; dłuższy u samicy. Pokrywy z widocznymi (czasem zanikającymi) paternami, utworzonymi przez ciemnobrunatne i żółtawe łuski. Guzy barkowe silnie zaznaczone. Widoczny sternit I odwłoka bez parzystej bruzdy. Sternity I – V odwłoka pokryte tylko jasnożółtymi łuskami. Pazurki bez ząbków na wewnętrznej krawędzi. Golenie I pary odnóży bez kolców. Bionomia gatunku słabo poznana. Samce i samice różnią się wyglądem – dymorfizm płciowy widoczny jest głównie w morfologii członów buławki czułka. Poza tym samce są wyraźnie mniejsze od samic, mniej owalne, o bokach bardziej równoległych i nieco odmiennym kształcie przedplecza. Poza tym niektóre mniejsze samce mogą mieć czułki 7-członowe. Gatunek wszystkożerny – odżywia się martwymi owadami i piórami ptaków. W warunkach Polski samice składają jaja na przełomie kwietnia i maja. Larwy opuszczają osłonki jajowe po 4 tygodniach. Przepoczwarczenie ma miejsce w lutym/marcu.
Występowanie
Mapa występowania
Pola atlasowe na mapie przedstawiają miejsca stwierdzeń gatunku, a punkty – miejsca jego introdukcji.
Informacje, które mogłyby uzupełnić mapę występowania gatunku, można przesyłać na adres ias@iop.krakow.pl
Najwcześniejsza introdukcja/obserwacja
około roku 1935
Sposoby transportu
- Celowe sprowadzenie do Polski
- Przypadkowe zawleczenie do Polski
Przyczyny sprowadzenia
- Celowo sprowadzony w celu badań naukowych
- Przypadkowo zawleczony – brak szczegółowych informacji
Sposoby wsiedlenia do środowiska przyrodniczego
- Ucieczka z uprawy lub hodowli
- Przypadkowe zawlecznie z importowanym towarem (zanieczyszczenie) lub na/w środkach transportu (pasażer na gapę)
Literatura
- Burakowski B., Mroczkowski M., Stefańska J. 1986. Coleoptera (Dermestoidea, Bostrychoidea, Cleroidea i Lymexyloidea). Katalog Fauny Polski Tom 11: 243 pp.. Warszawa: PWN
- Háva J. 2003. World Catalogue of the Dermestidae (Coleoptera). W Studie a Zprávy Oblastního Muzea Praha-východ 1-196.. Brandýse nad Labem a Staré Boleslavi link
- Mapa Bioróżnorodności [online] 2015. Krajowa Sieć Informacji o Bioróżnorodności link
- Mroczkowski M. 1954. Skórniki - Dermestidae Klucze do oznaczania owadow Polski XIX: 47 pp. Warszawa
- Mroczkowski M. 1975. Dermestidae, Skornikowate (Insecta: Coleoptera). Fauna Polski Tom 4.: 162. Polska Akademia Nauk, Institut Zoologici Warszawa link
- Ruta R., Konwerski Sz., Królik R., Lasoń A., Miłkowski M. 2006. Nowe stanowiska skórnikowatych (Coleoptera: Dermestidae) w Polsce. Część 2. Megatominae Wiadomości Entomologiczne 25: 21-28. Poznań link
Opracowanie: Marcin Kadej
Rodzaj organizmu: Owad
Typ: Arthropoda
Klasa/Gromada: Insecta
Rząd: Coleoptera
Rodzina: Dermestidae
Synonimy łacińskie: Antherenus [sic!] flavidus Mroczkowski, 1954; Anthrenus rufulus Gussakovskiy, 1949; Anthrenus rufulus Solsky, 1876; Attagenus [sic!] flavidus Khamraev, 2003