Marenzelleria neglecta Sikorski and Bick 2004 – Rogoża amerykańska – Red gilled mud worm

Informacje w bazie danych Gatunki obce w Polsce nie są prawnie wiążące. Mają one charakter naukowy.

Status

Gatunek obcy na całym obszarze, na którym występuje lub występował w Polsce

Występuje obecnie w środowisku

Rozmnaża(ł) się w środowisku

Liczebność lub/i zasięg utrzymuje się na stałym poziomie

Nieinwazyjny gatunek obcy

Potencjalny konkurent pokarmowy filtratorów i detrytofagów. Jednak dotychczasowe badania nie wykazały istotnego, negatywnego wpływu na inne gatunki bezkręgowców dennych.

Ogólna charakterystyka

Wygląd i biologia

Wieloszczet zbudowany maksimum z 250 segmentów. Prostomium ma kształt dzwonu, jest zaokrąglone z przodu, często wcięte w środku. Dwie pary plamek ocznych, leżą liniowo lub formują trapez, z tylną parą położoną bliżej siebie. Czułki są krótkie, nigdy nie sięgają poza 10 segment. Zależnie od rozmiaru od 1 (u osobników młodocianych) do 69 par skrzeli. Na pygidium znajduje się od czterech (osobniki młodociane) do 7 par (osobniki dorosłe) analnych wąsów. Osobniki bez pigmentu, czasem z małymi czarnymi punktami na czułkach. Rozwój gamet rozpoczyna się w maju, a osiągnięcie dojrzałości płciowej osobników następuje po około 20 tygodniach. Larwy pelagiczne, najliczniej występują w planktonie przybrzeżnych wód Bałtyku, we wrześniu oraz październiku. Po około miesięcznym okresie życia pelagicznego, dno kolonizowane jest przez bardzo liczne osobniki (do 250 000 osobn/m2) młodych stadiów bentosowych.

Siedliska w zasięgu rodzimym

Jest to typowy gatunek słonawowodny, preferuje zasolenie wody od 0,5 do 10 PSU, bardzo dobrze adaptuje się w wodach zeutrofizowanych, przeważających wśród zbiorników słonawowodnych. Zasiedla osady piaszczyste i muliste, budując skomplikowany system rozgałęzionych kanalików (rurek). Może penetrować osady nawet do głębokości 30-35 cm.

Wpływ na rodzimą różnorodność biologiczną i na gospodarkę

Siedliska w zasięgu wtórnym

Ujścia rzek; siedliska morskie (zatoki Morza Bałtyckiego, Zalew Wiślany); słone i słonawe jeziora i stawy

Występowanie

Okoliczności poprzedzające introdukcję do Polski

W Bałtyku pierwsze osobniki stwierdzono w niemieckiej części Zalewu Szczecińskiego w 1985 roku. Osobniki tego gatunku zostały prawdopodobnie zawleczone do Bałtyku w wodach balastowych statków. Na bezpośrednią introdukcję gatunku do Morza Bałtyckiego wskazuje jego nieobecnośc w europejskiej części Atlantyku oraz Morzu Północnym, gdzie introdukowana została M. wireni .

Sposób rozprzestrzeniania się po introdukcji

Gatunek rozprzestrzenia się samodzielnie, bez udziału człowieka duża produkcja larw oraz mobilność starszych stadiów larwalnych oraz bentosowych, potrafiących pływać, jest prawdopodobnie przyczyną szybkiej ekspansji wzdłuż polskich wybrzeży Bałtyku

Literatura

• Warzocha J. 2012. Marenzelleria neglecta Sikorski & Bick 2004. W: Z. Głowaciński, H. Okarma, J. Pawłowski, W. Solarz (red.). Gatunki obce w faunie Polski Instytut Ochrony Przyrody PAN, Kraków link

Rodzaj organizmu: Pierścienica

Typ: Annelida
Klasa/Gromada: Polychaeta
Rząd: Spionida
Rodzina: Spionidae

Synonimy łacińskie: Laonice annenkovae Zachs, 1925; Laonice annenkowae Zachs, 1925; Laonice viridis Smith, S. I., 1877; Marenzelleria viridis (Verrill 1873); Marenzelleria wireni Augner, 1913; Microspio wireni Söderström 1920; Nerine vulgaris Johnston by Wiren; Paraspio wireni Hartman 1959; Scolecolepides arcticus Chamberlin, 1920; Scolecolepides arctius Chamberlin, 1920; Scolecolepides viridis (Verrill, 1873); Scolecolepis tenuis Verrill, 1873; Scolecolepis viridis Verrill 1873; Scolelepides viridis Verrill, 1873; Scolilepides viridis Verrill