Boettgerilla pallens Simroth, 1894 – Boettgerilla blada
Informacje w bazie danych Gatunki obce w Polsce nie są prawnie wiążące. Mają one charakter naukowy.
Status
Gatunek obcy na całym obszarze, na którym występuje lub występował w Polsce
Występuje obecnie w środowisku
Rozmnaża(ł) się w środowisku
Liczebność lub/i zasięg zwiększają się
Potencjalnie inwazyjny gatunek obcy
Ogólna charakterystyka
Wygląd i biologia
Nagi ślimak. Płaszcz nieco dłuższy niż 1/3 długości ciała. Otwór oddechowy w tylnej połowie płaszcza. Ciało znacznie wydłużone, bardzo wąskie, robakowate, z bardzo wąską podeszwą, w przekroju jest niemal okrągłe. Tylny koniec ciała szybko się zwęża i jest ostro zakończony. Na grzbiecie dobrze wykształcony kil, dochodzący do tylnego brzegu płaszcza. Ubarwienie młodych osobników białawe lub różowo-białe. Ubarwienie dorosłych jest popielate z jaśniejszymi bokami, głowa i czułki czarniawe. Podeszwa kremowa. Śluz bezbarwny, gęsty i lepki. W środkowej części nasieniowodu znajduje się wrzecionowata, lśniąca struktura odróżniająca tego ślimaka od wszystkich innych naszych ślimaków nagich. Długość ciała wynosi maksymalnie 6 cm, szerokość: do 0,5 cm. Gatunek wszystkożerny – żywi się odchodami dżdżownic, detrytusem roślinnym, gnijącymi korzeniami roślin, tkanką liści i owoców. Zarówno młode, jak i dorosłe osobniki są znajdowane przez cały rok. Okres zimy ślimaki te mogą przetrwać w postaci jaj, ale prawdopodobnie również jako dorosłe osobniki. Jaja są przezroczyste, owalne, o wymiarach 2,1 × 1,9 mm. Są składane w skupiskach po kilka do kilkunastu. Rozwój jaj w temperaturze 17°C trwa 20-22 dni.
Siedliska w zasięgu rodzimym
Szpilkowe i mieszane lasy podgórskie i górskie
Wpływ na rodzimą różnorodność biologiczną i na gospodarkę
Siedliska w zasięgu wtórnym
Wysypiska śmieci, komposty, środowiska zdegradowane
Mechanizmy wpływu
- Drapieżnictwo Znane są przypadki zjadania przez niego jaj innych ślimaków, zwłaszcza Deroceras rodnae Grossu, Lupu i D. reticulatum.
Występowanie
Okoliczności poprzedzające introdukcję do Polski
Muzealne materiały wskazują, że ślimak mógł pojawić się w Europie Środkowej dopiero po II wojnie światowej zawleczony z Kaukazu, prawdopodobnie z transportem warzyw . Po raz pierwszy znaleziono go poza Kaukazem w 1949 roku w Neandertal w wilgotnym siedlisku niedaleko Muzeum Prehistorii . Pierwsze stanowiska w Europie Środkowej odnotowane w piśmiennictwie pochodzą z Polski (1954, park w Polanicy), a zaraz potem, na przełomie lat 60. został znaleziony w dawnej Czechosłowacji , we wschodniej części Niemiec i w Szwajcarii , następnie we Francji, Belgii Austrii , Finlandii , Wielkiej Brytanii i Irlandii . Na obszarze dawnego ZSSR jego występowanie stwierdzono w różnych antropogenicznych stanowiskach, głównie w parkach miejskich Petersburga, Lwowa, Soczi i Erewania, w szklarniach Moskwy , Czelabińska oraz w Tadżykistanie. W Turcji został pierwszy raz znaleziony w 1985 roku (i jest to jedyne znane tam stanowisko tego gatunku . Lisický podaje aktualny wykaz stanowisk tego ślimaka ze Słowacji, a Pintér i Suara z Węgier. Jako gatunek inwazyjny Boettgerilla pallens występuje obecnie również w niemal całej Europie Zachodniej i w Ameryce Północnej . Ostatnio został stwierdzony na Litwie .
Mapa występowania
Pola atlasowe na mapie przedstawiają miejsca stwierdzeń gatunku, a punkty – miejsca jego introdukcji.
Informacje, które mogłyby uzupełnić mapę występowania gatunku, można przesyłać na adres ias@iop.krakow.pl
Opis rozmieszczenia
Rozmieszczenie lokalne: stwierdzona na pewno na południu Polski w rejonie Sudetów, Beskidów Zach. i Podhala oraz w okolicach Wrocławia. W Polsce i w innych krajach europejskich występuje głównie synantropijnie, w zdegradowanych środowiskach, zaczyna też przenikać do środowisk naturalnych. Sprzyjające warunki odnajduje również w parkach, ogrodach i na cmentarzach.
Ogólny opis introdukcji
Polsce po raz pierwszy został znaleziony w 1954 roku w parku w Polanicy koło Kłodzka, a nieco później w Międzygórzu koło Kłodzka. W latach 1956-57 był zbierany na tym samym stanowisku i kilku innych w okolicy Kłodzka i Wałbrzycha.
Najwcześniejsza introdukcja/obserwacja
po roku 1900
Sposoby transportu
- Samodzielne rozprzestrzenienienie spoza obszaru Polski
Przyczyny sprowadzenia
- Samodzielne rozprzestrzenienie do Polski po wcześniejszym wprowadzeniu zagranicą
Sposoby wsiedlenia do środowiska przyrodniczego
- Rozprzestrzenianie po wcześniejszym wprowadzeniu na innym obszarze
Sposób rozprzestrzeniania się po introdukcji
Brak danych na temat sposobu dyspersji po introdukcji do Polski Polsce po raz pierwszy został znaleziony w 1954 roku w parku w Polanicy koło Kłodzka, a nieco później w Międzygórzu koło Kłodzka. W latach 1956-57 był zbierany na tym samym stanowisku i kilku innych w okolicy Kłodzka i Wałbrzycha Obecnie występuje na wielu stanowiskach w Polsce południowo-zachodniej i jest w wyraźnej ekspansji.
Literatura
- Stworzewicz M. 2011. Boettgerilla blada Boettgerilla pallens Simroth, 1912 W: Z. Głowaciński, H. Okarma, J. Pawłowski, W. Solarz (red.). Gatunki obce w faunie Polski. Instytut Ochrony Przyrody PAN, Kraków link
- Wiktor A. 1973. Die Nachtschnecen Polens Monografie Fauny Polski 1: 1-182.
- Wiktor A. 2004. Ślimaki lądowe Polski. 302. Wyd. Mantis, Olsztyn
Rodzaj organizmu: Mięczak lądowy
Typ: Mollusca
Klasa/Gromada: Gastropoda
Rząd: Stylommatophora
Rodzina: Boettgerillidae
Synonimy łacińskie: Boegerilla vermiformis Wiktor, 1959; Limax variegatus Draparnaud, 1801
