Coregonus peled Gmelin, 1788 – Peluga – Peled
Informacje w bazie danych Gatunki obce w Polsce nie są prawnie wiążące. Mają one charakter naukowy.
Status
Gatunek obcy na całym obszarze, na którym występuje lub występował w Polsce
Występuje obecnie w środowisku
Rozmnaża(ł) się w środowisku
Liczebność lub/i zasięg zwiększają się
Inwazyjny gatunek obcy
Ogólna charakterystyka
Wygląd i biologia
Posiada ciało wydłużone, wysokie, bocznie spłaszczone. Wygięcie linii brzucha większe od linii grzbietu. Głowa mała. Oczy przesunięte ku przodowi. Trzon ogona za płetwą odbytową silnie zwężający się. Płetwa ogonowa głęboko wcięta. Partie brzuszne i boki jasnosrebrzyste z lekkim złotawym odcieniem. Grzbiet i górna część głowy szare z drobnymi niebieskimi plamkami. Płetwa grzbietowa szara z wieloma rzędami ciemnych plamek. W okresie godowym grzbiet i głowa samców przybierają turkusową barwę. Ciężar ciała: 1,5-2,5 kg, maksymalna długość: 55 cm. Gatunek drapieżny - pokarm stanowią skorupiaki planktonowe, w niektórych jeziorach ważną część pożywienia pelugi stanowią poczwarki i larwy Chironomidae. Dojrzałość płciową osiąga w wieku 3 - 5 lat. Tarło trwa od listopada do końca grudnia w temperaturze wody poniżej 8°C, najczęściej około 0°C. Na 1 g masy ciała przypada 42 - 45 jaj. Ich średnica waha się od 1,2 do 1,5 mm, a po napęcznieniu 2,0 mm. Inkubacja ikry trwa 3-4 miesięcy.
Siedliska w zasięgu rodzimym
Gatunek litofilny, pelagiczny. Żyje w rzekach i przepływowych jeziorach. W okolicy kręgu polarnego jest najpospolitszą rybą. W odróżnieniu od rodzimych gatunków z tej grupy ryb (Coregonus lavaretus, C. albula), peluga lepiej znosi niekorzystne warunki termiczno-tlenowe. Wytrzymuje temperaturę do 30°C i warunki jezior półprzyduchowych.
Wpływ na rodzimą różnorodność biologiczną i na gospodarkę
Siedliska w zasięgu wtórnym
Śródlądowe wody powierzchniowe - rzeki i przepływowe jeziora
Występowanie
Okoliczności poprzedzające introdukcję do Polski
w pierwszej kolejności gatunek ten został szeroko rozprzestrzeniony w Rosji, gdzie uchodzi za rybę cenną z gospodarczego punktu widzenia i skąd została wprowadzona do Polski
Mapa występowania
Pola atlasowe na mapie przedstawiają miejsca stwierdzeń gatunku, a punkty – miejsca jego introdukcji.
Informacje, które mogłyby uzupełnić mapę występowania gatunku, można przesyłać na adres ias@iop.krakow.pl
Opis rozmieszczenia
Rozmieszczenie regionalne: jeziora Wrmii, Mazur, Suwalszczyzny, Pomorza i Wielkopolski
Najwcześniejsza introdukcja/obserwacja
w roku 1966
Sposoby transportu
- Celowe sprowadzenie do Polski
Przyczyny sprowadzenia
- Celowo sprowadzony w celach wędkarskich i rybackich
Sposoby wsiedlenia do środowiska przyrodniczego
- Celowe wsiedlenie do środowiska przyrodniczego
Literatura
- Bernatowicz S. 1967. Aklimatyzacja ryb zimnolubnych w Polsce. Gosp. Ryb. 6: 3-5.
- Bernatowicz S., Sawicki L. 1971. Obserwacje nad aklimatyzacją pelugi Coregonus peled (Gmel.) w Północna - Wschodnich wodach Polski. Acta Hydrobiologica 13: 43-58.
- Falkowski S. 1996. Introdukcja i aklimatyzacja siei w Polsce. Komunikaty Rybackie 11-13. Instytut Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie
- Mamcarz A. 1983. Peluga - historia aklimatyzacji. Gosp. Ryb. 12: 3-4. link
- Mamcarz A. 1987. Wędrówki pelugi (Coregonus peled Gmel.) wsiedlonej do jezior mazurskich. Acta Acad. Agricult. ac. Techn. Olsten. 15: 3-15.
- Mamcarz A. 1992. Effect of introductions of Coregonus peled Gmel. on native C. lavaretus L. stocks in Poland. Pol. Arch. Hydrobiol. 39: 847-852.
- S. Falkowski 1996. Introdukcja i aklimatyzacja siei w Polsce. Komunikaty Rybackie 11-13. Instytut Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie
Rodzaj organizmu: Ryba
Typ: Vertebrata
Klasa/Gromada: Actinopterygii
Rząd: Salmoniformes
Rodzina: Salmonidae
Synonimy łacińskie: Coregonus peled (Gmelin) - Danilewskij, 1862; Leucichtchys peled (Gmelin) - Pirożnikov i in. 1975; Salmo cyprinoides Pallas (1814); Salmo peled Gmelin, 1781; Salmo pelet Pallas (1814); Salmo vimba Pallas, 1776, (1814)
Synonimy angielskie: Northern whitewish; Peled whitefish; Syrok
