Przetrwanie organizmów w środowisku zależy od utrzymania homeostazy, zależnej od zdolności do reagowania i dostosowywania się do różnych wyzwań, tych przewidywalnych, wpisanych w zmiany w cyklu rocznym, jak i tych nieprzewidywalnych. Zadania te realizuje oś podwzgórze-przysadka-nadnercza, a nadnercza stanowią główny narząd efektorowy tego układu, odpowiedzialny za regulację wielu procesów fizjologicznych. Gruczoł nadnerczowy wykazuje duże zróżnicowanie gatunkowe zarówno pod względem morfologii, jaki i mikrostruktury. U niektórych ssaków obserwuje się brak najgłębszej warstwy kory, która przybiera formę nieuporządkowanych zgrupowań komórek. Aktywność wydzielnicza nadnerczy podlega m.in. sezonowym zmianom i organelle zaangażowane w syntezę hormonów są bardzo dobrze rozwinięte np. w sezonie rozrodczym, z wyróżniającym się objawem wyczerpania komórek po syntezie i sekrecji glukokortykoidów. Niedźwiedź brunatny jest modelowym gatunkiem, o ogromnym znaczeniu poznawczym, którego fizjologia jest ściśle związana z sezonowymi zmianami zachodzącymi w środowisku, a morfologia i mikrostruktura gruczołów nadnerczy u tego gatunku nie została jeszcze opisana. Zaplanowane działanie naukowe ma na celu opisanie szczegółów morfologicznych i mikrostruktury nadnerczy u niedźwiedzia brunatnego, z uwzględnieniem zmian sezonowych. Będą one pierwszą próbą ich zobrazowania za pomocą mikrotomografii i tradycyjnych metod histologicznych. Uzyskany opis morfologii i struktury nadnerczy niedźwiedzia brunatnego przyczyni się do zrozumienia funkcjonowania tego gruczołu u badanego gatunku i innych gatunków ssaków o podobnym cyklu rocznym.