powiększ

Sialis nigripes Pictet, 1865
Żylenica
Alderfly

Rodzina  Sialidae  
Rząd  Megaloptera  Wielkoskrzydłe
Gromada  Insecta  Owady
Typ  Arthropoda  Stawonogi
   
Status  Rzadki gatunek europejski o dysjunktywnym areale występowania. W Polsce znany tylko z trzech stanowisk w zlewni Sanu. Niechroniony.
   
Rozmieszczenie  Występuje wyspowo od Irlandii, Anglii i Danii na północy po Hiszpanię, Włochy, Grecję i Bułgarię na południu (Aspöck, Hölzel, Aspöck 2001). W Polsce osiąga północno-wschodnią granicę występowania. Wszystkie stanowiska z Polski pochodzą z lat dziewięćdziesiątych XX w. i związane są z Sanem i jego dopływami; przypadają one na Przemyśl, Brylińce (okolice Przemyśla) i Zwierzyń (okolice Leska) (Dobosz R. - mat. niepubl.).
   
Biotop/Siedlisko  Żyje w wodach płynących, preferuje duże rzeki choć, jak wskazują dane z Polski, występuje również w ich niewielkich dopływach, stwierdzany jest również w jeziorach (Elliott 1996). Według danych literaturowych (Aspöck, Aspöck, Hölzel 1980) gatunek występujący w rejonach podgórskich i górskich do wysokości 1200 m n.p.m.
   
Biologia  Poznana stosunkowo słabo. Jaja o charakterystycznym wydłużonym mikropyle składane są w złożach do 900 sztuk na roślinności nadwodnej od 0,5-3 m nad lustrem wody. Larwy, podobnie jak pozostałych gatunków z tego rodzaju, są drapieżnikami aktywnie polującymi na larwy ochotkowatych, drobne pierścienice czy bentosowe skorupiaki. W początkowym okresie życia larwy I stadium odżywiają się detrytusem. Przepoczwarczenie odbywa się na brzegu wody np. pod kamieniami. Całkowity cykl rozwojowy trwa dwa lata. Imagines pojawiają się od maja do czerwca w zależności od szerokości geograficznej i temperatury otoczenia (Elliott 1996). Dorosłe owady latają stosunkowo słabo i znajdowane są najczęściej na roślinności nadwodnej.
   
Wielkość populacji w Polsce  Gatunek stwierdzony jedynie w kilku miejscach w Sanie i jego dopływach, w niewielkiej - jak na owady - liczebności. Wyraźnie ustępuje liczebnie innym gatunkom żylenicy, jak Sialis lutaria, czy S. fuliginosa.
   
Zagrożenia i ich przyczyny  Gatunek w kraju ograniczony zasięgiem do dorzecza Sanu i do niewielkich populacji, toteż narażony jest na duże ryzyko zaniku, np. wskutek zanieczyszczenia Sanu i jego dopływów.
   
Prognoza zmian populacji  Trudna do określenia.
   
Aktualne sposoby ochrony  Gatunek nie objęty jakąkolwiek formą ochrony prawnej.
   
Proponowane sposoby ochrony  Jedyną skuteczną metodą ochrony żylenicy jest dbanie o stan czystości rzeki San i jej dopływów oraz zachowanie naturalnej linii brzegowej tejże rzeki wraz z roślinnością nadwodną.
   
Summary  One of the rarest species from the family Sialide in Poland, with the distributional range limited to the drainage basin of the San River; known only from three localities. Not protected. The only effective method of its conservation is to prevent pollution of rivers in which it occurs.
   
Źródła informacji  Aspöck H., Aspöck U., Hölzel H. 1980. Die Neuropteren Europas. Bd. I, II. Krefeld: 495 + 355 ss.

Aspöck H., Hölzel H., Aspöck U. 2001. Kommentierter Katalog der Neuropterida (Insecta: Raphidioptera, Megaloptera, Neuroptera) der Westpaläarktis. Denisia 2: 1-606.

Elliott J.M. 1996. British freshwater Megaloptera and Neuroptera: A key with ecological notes. Freshwater Biological Association Scientific Publication 54: 1-69.

   
Autor  Roland Dobosz
   
 

COPYRIGHT © IOP PAN 2004-2009